Historia Tannoya rozpoczyna się w roku 1926, krótko po rozpoczęciu emisji programów radiowych w Londynie. Wczesne odbiorniki radiowe potrzebowały prądu stałego o niskim napięciu do rozgrzewania żarników i prądu stałego o wysokim napięciu do zasilania. Miało ono być dostarczane przez baterie - bądź suche - drogie i o względnie krótkiej żywotności, bądź „mokre” baterie kwasowe - również drogie i muszące być często ładowane. Większość warsztatów samochodowych w tym czasie wyposażonych było w ładowarki baterii i stało się to dla nich dodatkowym, zyskownym zajęciem. Inżynier Guy R. Fountain posiadał jeden z takich warsztatów, w londyńskiej dzielnicy Dulwich.
Komercyjne ładowarki akumulatorów używane w tamtych czasach stosowały gazowe prostowniki rtęciowe, które były dość drogie. Popchnęło to Guya Fountaina do poszukiwania uproszczenia procesu ładowania, aby uczynić go bardziej przystosowanym do użytku domowego. Aby tego dokonać konieczny był prostownik. Udoskonalił on zatem prostownik elektrolityczny, który stał się dzięki temu prosty i niezawodny - odpowiedni do użytku domowego. Do produkcji tego prostownika zastosowane zostały dwa metale: stop tantalu i ołowiu (tantal and lead alloy). W ten sposób ukuta została nazwa Tannoy. Aby produkować te prostowniki, Guy Fontain założył mały zakład produkcyjny w Dalton Road, West Norwood w Londynie. W ten sposób narodziła się firma Tannoy.